Κριτική αποτίμηση της πρότασης του Υπουργείου Παιδείας για τις υποστηρικτικές δομές και την αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργο

«Κριτική αποτίμηση της πρότασης του Υπουργείου Παιδείας για τις υποστηρικτικές δομές και την αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου»

 

Με αφορμή την παρουσίαση, από την πλευρά του υπουργείου παιδείας, της πρότασης για τη λειτουργία των σχολείων-ομάδων σχολείων, τον προγραμματισμό και αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου και τις δομές υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου, ως Ανεξάρτητη Ενωτική Εκ-κίνηση Εκπαιδευτικών Π.Ε. καταθέτουμε τα εξής:

Α) Αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι οι σημερινές δομές υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου, χρειάζονται ουσιαστική ενίσχυση (πόρων και προσωπικού) και σε συγκεκριμένες περιπτώσεις μετεξέλιξη του ρόλου τους.

Β) Η στήριξη του εκπαιδευτικού έργου γίνεται με την ενδυνάμωση του ρόλου του Συλλόγου Διδασκόντων και με τη δημιουργία θεσμικών δομών, όπου θα εμφορούνται από τις βασικές αρχές της δημοκρατίας, της συνεργασίας, της διαφάνειας και της συλλογικότητας.

Γ) Για να συζητήσει η εκπαιδευτική κοινότητα σήμερα για οποιοδήποτε πλαίσιο προγραμματισμού και αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου (στα πλαίσια πάντα των πρόσφατων συλλογικών αποφάσεων του Συνεδρίου της ΔΟΕ για μια αξιολόγηση ανατροφοδότηση-βελτίωση και ενάντια στην αξιολόγηση χειραγώγηση), η κυβέρνηση οφείλει να καταργήσει όλο το αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο της ατομικής αξιολόγησης των εκπαιδευτικών (Π.Δ.152, Ν.3848/2010) που το εκπαιδευτικό κίνημα αγωνίστηκε και το κατέστησε ανενεργό, μέχρι σήμερα, και είναι βέβαιο ότι θα  παλέψει με κάθε μέσο για την πλήρη κατάργησή του.

Δ) Η ενίσχυση της παιδαγωγικής αυτονομίας πρέπει να δομηθεί σ’ ένα προοδευτικό πλαίσιο ποιοτικών αλλαγών στο επίπεδο των αναλυτικών προγραμμάτων που θα λαμβάνει υπόψη τις ιδιαίτερες πολιτισμικές συνθήκες κάθε περιοχής. Επιπλέον, θα ενισχύει το ρόλο του Συλλόγου Διδασκόντων και θα δίνει μεγαλύτερη ευελιξία κινήσεων στον εκπαιδευτικό στο επίπεδο της διδακτέας ύλης και του συνολικού εκπαιδευτικού έργου και δραστηριοτήτων που οργανώνονται σε κάθε σχολική μονάδα. Αυτά απαιτούν παράλληλά τις αναγκαίες υλικοτεχνικές υποδομές και σταθερό μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό. Ωστόσο, πρέπει να ξεκαθαριστεί σε κάθε τόνο πως η παιδαγωγική αυτονομία δε θα αποτελέσει το «παράθυρο» για την εφαρμογή του νεοφιλελεύθερου μοντέλου περί οικονομικής αυτονομίας των σχολικών μονάδων. Απέναντι σε ένα τέτοιο σχέδιο η εκπαιδευτική κοινότητα θα αντιδράσει δυναμικά προκειμένου να υπερασπίσει το βασικό θεμελιακό άξονα της Δημόσιας και Δωρεάν Εκπαίδευσης. Όπως, επίσης, θα πρέπει να ξεκαθαρίσει η ηγεσία του Υπουργείου ότι δεν θα υπάρχει κατηγορηματικά και με σαφήνεια καμία παρέμβαση άλλων φορέων (πχ. γονέων, περιφερειακή ή τοπική αυτοδιοίκηση κ.λπ.) στο περιεχόμενο της εκπαίδευσης, στο εκπαιδευτικό έργο και τον εκπαιδευτικό προγραμματισμό-αποτίμηση.

Ε) Ο προτεινόμενος συγκερασμός όλων των υφιστάμενων υποστηρικτικών δομών σε 2 επίπεδα, επί της ουσίας, δημιουργεί εύλογα ερωτήματα για την προοπτική λειτουργία τους ή συρρίκνωσή τους. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει εάν θα ενισχυθούν οι δομές αυτές με ανθρώπινο δυναμικό και οικονομική στήριξη ή εάν θα λειτουργήσουν ως ένα μέσο περιστολής προσωπικού και παράλληλα υποβάθμισης της παρεχόμενης υποστήριξης.

ΣΤ) Η παρουσίαση ενός θεσμικού πλαισίου, από πλευράς του υπουργείου παιδείας, τεράστιας εσωτερικής αλλαγής στο δημόσιο σχολείο δεν μπορεί να γίνεται χωρίς ουσιαστικό διάλογο με τις εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες.

Η Ανεξάρτητη Ενωτική Εκ-κίνηση Εκπαιδευτικών Π.Ε. μετά τις παραπάνω  διαπιστώσεις, για μια ουσιαστική συζήτηση και προοπτική  προτείνει τα εξής:

·        Για να προχωρήσουμε με σοβαρότητα και υπευθυνότητα στη συζήτηση για μια πραγματική διαδικασία προγραμματισμού και αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου πρέπει πρώτα να προχωρήσει η κυβέρνηση σε κατάργηση όλου του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου της αξιολόγησης στην εκπαίδευση.

·        Πραγματική αναβάθμιση του ρόλου του Συλλόγου διδασκόντων με την ουσιαστική συμμετοχή των εκπαιδευτικών στο σχεδιασμό και τη χάραξη της εκπαιδευτικής πολιτικής. Να υπάρξει πραγματική παιδαγωγική ελευθερία στα σχολεία.

·        Ο ρόλος του διευθυντή της σχολικής μονάδας να είναι συντονιστικός και όχι ρόλος μάνατζερ ή διοικητικού στελέχους. Αποφασιστικό ρόλο στο σχολείο να έχει ο Σύλλογος Διδασκόντων ακόμα και για την επιλογή του διευθυντή της σχολικής μονάδας.

·        Ο προγραμματισμός και η αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου να διασφαλίζεται ως μια διαδικασία αποκλειστικά εσωτερική, συλλογική και δημοκρατική από το Σύλλογο Διδασκόντων, χωρίς καμία εξωτερική ή άνωθεν παρέμβαση. Η αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου, ως μια διαδικασία πραγματικής ανατροφοδότησης, δεν μπορεί να αποτυπώνεται σε έτοιμες φόρμες με ποσοτικούς δείκτες, ούτε να κοινοποιείται σε οποιονδήποτε εξωτερικό φορέα ή όργανα, αφήνοντας ανοικτό κάθε ενδεχόμενο για σύγκριση και κατηγοριοποίηση των σχολείων μας.

·        Οι υποστηρικτικές δομές προτείνουμε να υφίσταται σε ομάδες σχολείων με πλήρη στελέχωση κι όχι σε επίπεδο διεύθυνσης, για διασφάλιση της ποιότητας του παρεχόμενου υποστηρικτικού έργου και αποφυγή της γραφειοκρατικοποίησής τους.

Ως Ανεξάρτητη Ενωτική Εκ-κίνηση Εκπαιδευτικών Π.Ε. τασσόμαστε υπέρ του ουσιαστικού διαλόγου για τις αναγκαίες αλλαγές που απαιτούνται στο πλαίσιο των υποστηρικτικών δομών, ωστόσο απαιτείται από την πλευρά του Υπουργείου Παιδείας η αποσαφήνιση αρκετών θολών σημείων, που προκύπτουν από τη συνοπτική παρουσίαση των προτεινόμενων αλλαγών αλλά και από την προοπτική να καθοριστούν οι ουσιαστικές & καθοριστικές λεπτομέρειες υλοποίησης με υπουργικές αποφάσεις στο μέλλον. Σε διαφορετική περίπτωση δεν θα συνηγορήσουμε σε τυχόν μονοδιάστατη προσέγγιση θεσμικών αλλαγών παλαιού και αποτυχημένου τύπου «από τα πάνω προς τα κάτω» και σε ρυθμίσεις που θα στρέφονται ενάντια στο δημόσιο σχολείο, τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές.

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΕΚ-ΚΙΝΗΣΗ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε.

ΕΝΟΤΗΤΑ – ΑΓΩΝΑΣ – ΑΝΑΤΡΟΠΗ